بی‌اطلاعی می‌کردم به شوخی می‌گفت: «مرتیکه» فلان چیز را کجا گذاشتی؟ عصبانیتش همین قدر بود. اتفاقاً وقتی شهید شد در سال‌های اول بسیار بی‌قرار بودم. حتی هنوز هم شهادتش را باور ندارم و می‌گویم برمی‌گردد؛ چون پیکری ندارد. آن سال‌ها این‌قدر گریه

نقل از خبرگزاری فارس، روز دوم عملیات بیت‌المقدس ناگهان بیسیم صدایش درآمد. احمد کاظمی پشت بیسیم بود با صدای بلند و هیجان خاصی خطاب به سردار رشید گفت: رشید! رشید! احمد. آقا رشید، گوشی را برداشت. کاظمی گفت: رشید! من محدوده‌ای را که قرار بود پوشش بدهم، پوشش دادم، اما

با جوان‌ها بنشینیم، شوخی کنیم، حتی با آنها سالن ورزشی برویم، ادبیات آنها را بشنویم. آن‌ها فرهنگ و باور متفاوتی دارند، اگر من ارتباط بین این فرهنگ و باور را پیدا کنم می‌توانم آن باور را تصحیح کنم تا فرهنگ هم تصحیح شود. الان جوان‌های ما باورهایشان را یا از کتاب

حسن عسکری علیه السلام:   «لاتُمارِ فَیَذهَبَ بَهاؤُکَ، و لاتُمازِح فَیُجتَرَأَ عَلَیکَ».   «جدال مکن، که هیبتت برود، و شوخى مکن، که بر تو گستاخ شوند».     گزیده تحف العقول، ص